“ ไม่อยากส่งผู้ช่วยหรือพนักงานไปเรียน หรือไม่อยากเสียเวลาในการอบรมหรือสอนงาน
#เพราะกลัวเค้าลาออก ”
เชื่อว่านี่เป็นความกลัวที่หมอฟันอย่างเราจะกลัวกันเยอะเลย
ถ้าเป็นการอบรม โดยส่วนตัวก็เคยส่งไปบ้างนานแล้ว ในช่วงที่ยังไม่มีโควิด แต่ก็นานๆสักครั้งหนึ่งประจวบกับไม่ค่อยมีคลาสเรียนหรือคอร์สอบรมที่ตรงกับสายงานผู้ช่วยทันตแพทย์เท่าไหร่
มีครั้งหนึ่งส่งผู้ช่วยไปเรียนตอนที่ภาคศัลย์ของจุฬาจัด กลับมาก็ไม่ได้ว่าจะทำงานดีขึ้นเท่าไหร่เพราะจัดแค่ 2 วัน ก็คงไม่ได้ฝึกฝนอะไรมากมาย
แต่ก็ได้ประโยคเด็ดมาประโยคหนึ่ง
ความว่า “หนูคิดว่าจะมีแค่หมอที่จู้จี้ แต่จริงๆแล้วเค้าต้องสะอาดมากๆจริงๆด้วย”
นางพูดในแง่ที่หมอคอยจู้จี้กับนางในเรื่องการป้องกันการติดเชื้อ ในตอนแรกนางคิดว่าการใส่ถุงมือแล้วห้ามจับแมส ห้ามจับนู้นจับนี้ เป็นเรื่องเว่อวังไป เพราะนางเชื่อว่าหมอเจ้านายของนางเป็นคนเรื่องมาก
แต่พอนางไปรู้ไปเห็นว่าที่คณะสุดกว่าหมอของนาง ก็ทำให้นางจริงจังกับการปลอดเชื้อมากขึ้น
ก็คิดว่าเอ้อจ่ายไปเกือบหมื่น ได้มาแค่นี้ก็ดีกว่าไม่ได้อะไรเลย...
อันที่จริงก็ยังมีส่งไปอีกเมื่อทราบข่าวว่ามีการจัดอบรม หลังๆก็พาไปเที่ยวแล้วพ่วงดูงานคลินิกใหญ่ๆ ก็ได้รับความอนุเคราะห์เป็นอย่างดี ให้คำแนะนำ จัดการต้อนรับอย่างดี นับว่าโชคดีเหมือนกันที่เจอแต่เจ้าของคลินิกที่ดีๆ
ในเรื่องความรู้และทักษะนั้นต้องยอมรับว่าหมอเจ้าของคลินิกยังต้องเป็นผู้สอนและพัฒนาผู้ช่วยด้วยตัวเอง เนื่องจากเป็นงานที่ต้องใช้เวลาการฝึกฝนและความสนใจใคร่รู้ของตัวผู้ช่วยเองด้วย
การส่งไปเรียนระยะสั้น 2-3 วันนั้น ไม่สามารถเพิ่มทักษะการเข้าช่วยได้เท่าไรนัก
และการสอนงานเองนั้น ก็เป็นเรื่องที่น่าเบื่อไม่ใช่น้อยเลย ต้องพูดซ้ำๆซากๆ
พูดเรื่องเดิมๆ ผ่านไปสักพักก็วนกลับมาผิดเรื่องเดิม...
อ่านต่อ
